Polityka AML / CFT – Środki Bezpieczeństwa Finansowego

Kto i kiedy musi stosować środki bezpieczeństwa finansowego?

Środki Bezpieczeństwa Finansowego są obowiązkowe dla instytucji obowiązanych. Ich głównym celem jest wykrywanie ryzyka prania brudnych pieniędzy i finansowania terroryzmu poprzez analizę klientów, relacji gospodarczych i transakcji. Stosowanie tych środków powinno być proporcjonalne do poziomu ryzyka, co oznacza, że IO dostosowują je do sytuacji, stosując zarówno uproszczone, jak i wzmożone ŚBF.

Przesłanki stosowania ŚBF obejmują sytuacje takie jak:

• podejrzenie prania pieniędzy,
• wątpliwości co do danych klienta,
• nawiązanie relacji gospodarczych
• oraz określone transakcje, np. przekroczenie pewnych kwot lub użycie waluty wirtualnej.

Nawet długotrwałe stosunki gospodarcze mogą wymagać stosowania ŚBF, jeśli zachodzą istotne zmiany w dotychczasowym statusie klienta.

Jaki jest katalog Środków Bezpieczeństwa Finansowego?

Ustawa AML określa katalog ŚBF, ale musimy podkreślić, że dopuszczalna jest elastyczność w ich stosowaniu zależnie od poziomu występującego ryzyka w relacji z danym klientem.

Katalog obejmuje:

• identyfikację klienta,
• identyfikację beneficjenta rzeczywistego,
• ocenę stosunków gospodarczych
• oraz bieżące monitorowanie tych stosunków.

Identyfikacja klienta wymaga sprawdzenia danych, takich jak imię, nazwisko, obywatelstwo oraz PESEL i NIP. Podmioty inne niż osoby fizyczne mają swoje własne kryteria identyfikacji.

Weryfikacja tożsamości polega na sprawdzeniu dostarczonych danych, a dokonywana jest przed nawiązaniem relacji biznesowej. Weryfikacja może obejmować różne dokumenty, w zależności od rodzaju klienta.

Ocena stosunków gospodarczych polega na analizie relacji IO z klientem oraz określeniu, jakie produkty i usługi klienta interesują.

Bieżące monitorowanie stosunków gospodarczych to ciągłe weryfikowanie działalności klienta zgodnie z profilem jego działalności oraz przypisanym mu ryzykiem. To istotne w przypadku atypowych transakcji.

Każdy z wymienionych punktów, szczegółowo omawiamy w poniższym Flipbooku.

Dbając o prawidłowe przestrzeganie ŚBF, Instytucje Obowiązane muszą także prowadzić dokumentację dotyczącą ich każdorazowego zastosowania stosowania, w której znajdą się analizy transakcji oraz wyniki zastosowania Środków Bezpieczeństwa Finansowego. To gwarantuje zachowanie zgodności z przepisami i może ułatwić ewentualne kontrole organów kontrolnych.

Pamiętajmy, że przeciwdziałanie praniu brudnych pieniędzy to nie tylko wymóg prawny, ale także dbałość o rzetelność i bezpieczeństwo firmy. Dlatego warto zrozumieć i wdrożyć skuteczne strategie AML.

W kolejnej części naszego cyklu o Polityce AML / CFT przyjrzymy się bliżej tematowi Środków Bezpieczeństwa Finansowego, skupiając się na temacie ryzyka oraz jego proporcji w odniesieniu do zastosowania ŚBF. Zachęcamy do śledzenia naszego bloga, aby pozostać na bieżąco z tym tematem.

Przeczytaj FlipBook z cyklu Polityka AML/CFT cz. 3